پیش بازی فینال جام جهانی زنان فرانسه 2019؛ ایالات متحده آمریکا-هلند؛ جنگ نابرابر

و حالا پایان اینجاست!

طرفداری- درحالی‌که فردا (یکشنبه)، فینال رقابت‌های کوپا آمریکا و گلد کاپ برگزار می‌شود، اما بزرگ‌ترین رویداد ورزشی روز به دیدار تیم‌های ملی ایالات متحده آمریکا و هلند در فینال جام جهانی زنان فرانسه 2019 اختصاص دارد.

فارغ از برنده بازی روز یکشنبه، باید گفت که برنده اصلی این جام، زنان فوتبالیست در سرتاسر جهان هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بازی‌های این دوره گام بلندی در شناسایی فوتبال زنان بود. بازی‌هایی که در قلب اروپا برگزار شدند، پوشش رسانه‌ای گسترده‌تری نسبت به جام‌های جهانی پیشین داشتند و از همه مهم‌تر، با کیفیت بالاتری برگزار شدند. در این جام، تیم‌های بیش‌تری در قامت مدعی ظاهر شدند که به جذابیت جام کمک زیادی کرد. جام 2019 اما با چیزهای دیگری هم به یاد می‌ماند. دیوانگی در استفاده از کمک داور ویدیویی که تقریباً در تمام بازی‌ها تاثیر گذار بود. قدرت گرفتن فوتبال زنان در اروپا، جایی که از 8 تیم برتر، 7 تیم اروپایی بودند و البته خوشحالی‌های جنجالی مگان راپینو و الکس مورگان. 

در زمین فوتبال اما یک بازی دیگر برای خاطره‌سازی باقی مانده است. ایالات متحده به عنوان مدافع عنوان قهرمانی از ابتدا مدعی اول جام بود و حالا هم درحالی که مسیر سختی را طی کرده است، برای سومین دوره پیاپی به فینال رسیده است. آن‌ها که با سه عنوان قهرمانی پرافتخارترین تیم رقابت‌ها هستند، همواره در جمع چهار تیم برتر دنیا قرار داشته‌اند، اما اگر امسال هم قهرمان شوند، علاوه بر برابری با رکورد آلمان برای دو قهرمانی متوالی، قهرمانی ارزشمندتری را به دست خواهند آورد. آن‌ها در راه رسیدن به فینال، تقریباً تمام قدرت‌های بزرگ را کنار زدند. شکست دادن سوئد، تیمی که در طرف دیگر جدول به نیمه‌نهایی رسید، اسپانیا که سال گذشته در جام جهانی جوانان موفق شدند قهرمان شوند. پس از آن پیروزی برابر فرانسه میزبان که بازیکنان اصلی آن همگی تجربه قهرمانی در 6 لیگ قهرمانان گذشته از 9 لیگ قهرمانان گذشته را داشتند و سرانجام انگلیس که رتبه 3 رنکینگ فیفا را دارد و اخیراً قهرمان رقابت‌های SheBelieves شده بود. آمریکا در جریان بازی، در ضربات ایستگاهی و ضربات پنالتی گل زده است. آن‌ها بهترین تیم از نظر گل‌زنی در این جام هستند. 

نمایش اصلی این هفته در لیون اولین رقابت‌ رسمی آمریکا و هلند است. در شش بازی دوستانه از هشت بازی اخیر اما آمریکا موفق شده است پیروز میدان باشد. سارینا ویگمان، کسی که نارنجی‌ها را به قهرمانی اروپا و حالا فینال جام جهانی رسانده است، در ترکیب آخرین تیم برنده هلند برابر آمریکا در سال 1996 حاضر بوده است. اما از آن پس، هلند شش شکست پیاپی را برابر آمریکا تجربه کرده است، 22 گل دریافت کرده و تنها 2 گل به ثمر رسانده است. یکی از نکاتی که می‌تواند برای هلندی‌ها دردسر ساز باشد، خستگی آن‌هاست. رویارویی با ایالات متحده به اندازه کافی سخت است و انجام 60 دقیقه بازی بیش‌تر نسبت به آمریکا، می‌تواند برای هلند مشکل‌ساز شود. آن‌ها ژاپن و سوئد را در وقت‌های قانونی شکست ندادند و حالا با تیمی خسته‌تر به مصاف مدافع عنوان قهرمانی خواهند رفت. پانزده دقیقه ابتدای بازی برای هلند احتمالاً جهنمی خواهد بود، جایی که آمریکا تمام گل‌های اول خود در این جام را در این فاصله به ثمر رسانده است. برای آمریکا اما تنها مشکل، می‌تواند مصدومیت مگان راپینو باشد، بازیکنی که علی‌رغم دو بریس برابر اسپانیا و فرانسه، برابر انگلیس کار را از روی نیمکت آغاز کرد و گفته می‌شود که مشکل همسترینگ دارد، اما مشخص نیست مشکل او تا چه اندازه جدی است و آیا او فینال را از دست خواهد داد یا خیر. 

در مجموع پیش‌بینی می‌شود که قهرمانی به راحتی برای تیم ملی آمریکا به دست بیاید. شکست آن‌ها در این بازی، اگرچه فینال باشد، یک شگفتی عظیم خواهد بود. هلند قهرمان اروپاست و تیم‌های اروپایی نظیر ایتالیا و سوئد را در راه رسیدن به فینال شکست داده است، اما رویارویی با آمریکا از جنس دیگری است. تیمی که اسپانیا و فرانسه هم علی‌رغم قدرت و شایستگی‌ای که داشتند نتوانست از آن سربلند بیرون آیند. به هرحال همان‌گونه که اشاره شد، هلند در وهله اول باید به فکر گل نخوردن در 15 دقیقه ابتدایی باشد، اما در هر صورت نمی‌توان شانس بالایی برای لاله‌های نارنجی اروپا قائل بود، آمریکا در آستانه یک تاریخ‌سازی بزرگ در فوتبال است.

منبع: طرفداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۰۱۴۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیشنهاد گروگان سابق آمریکایی در خصوص جنگ ایران و اسرائیل

جان لیمبرت، گروگان سابق سفارت آمریکا در تهران در مطلبی با اشاره به سطح تنش‌ها بین ایران و آمریکا بر لزوم گفتگو بین طرفین تاکید کرد و گفت که صحبت با ایران سخت خواهد بود؛ اما اگر بتواند هر دو طرف را از مسیر فاجعه دور نگه دارد، ارزش دارد.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ جان لیمبرت، دیپلمات پیشین آمریکایی در مطلبی برای اندیشکده ریسپانسیبل استیت کرفت نوشت، برای چندمین بار، ایالات متحده و ایران به یک جنگ آشکار نزدیک شده اند که هیچ یک از طرفین آن را نمی‌خواهند. بر اساس این گزارش، اخیرا اسرائیلی‌ها به ساختمانی در محوطه کنسولگری ایران در دمشق حمله کردند که منجر به شهادت هفت مستشار نظامی ایران شد.

در مقابل ایرانی‌ها به این نقض اماکن دیپلماتیک اعتراض کرده و با پرتاب صد‌ها پهپاد و موشک جنگی به سمت اسرائیل به آن پاسخ دادند. در این بین آمریکا با هشدار‌های فراوان به رهگیری آن‌ها کمک کرد. اسرائیلی‌ها برای نشان دادن توانایی خود، دست به یک حمله متقابل زدند. به نظر می‌رسد که این مبادله تا دور بعدی فعلا پایان یافته است.

دیر یا زود، اگر آمریکا و جمهوری اسلامی می‌خواهند از این درگیری باخت-باخت اجتناب کنند، باید شروع به گفتگو کنند. ۴۵سال اتهام و نکوهش از سمت دو طرف، دستاوردی برایشان به ارمغان نیاورده است. همچنین برای دولت‌های متوالی ایالات متحده، ایران همچنان معما است و معما باقی خواهد ماند.

با الهام از تروتسکی می‌توان گفت «شما ممکن است کاری با ایران نداشته باشید. اما ایران با شما کار دارد.» برای ایران، آمریکا یک مشغله ذهنی باقی می‌ماند. جمهوری اسلامی ایران نیز نشان داده که بعد از چهل و پنج سال جایگاه خود را حفظ کرده است. حال این پرسش مطرح می‌شود که چرا باید با جمهوری اسلامی صحبت کنیم، در حالی که اصل سیاست جمهوری اسلامی به قول یکی از مقامات ایرانی «مخالفت با آمریکا» است؟

جان لیمبرت ادامه می‌دهد: «ما باید صحبت کنیم، زیرا صحبت کردن (و گوش دادن) به دشمن به معنای تامین منافع ملی ما از طریق برقراری ارتباط است. حرف زدن هرگز به معنای تایید یا حمایت نیست.» تا امروز که دو طرف با هم صحبت نکرده اند، چه اتفاقی افتاده است؟ یا به عنوان مثال وقتی نمایندگان جمهوری اسلامی در جلسات از ملاقات حضوری با همتایان آمریکایی خود اجتناب می‌کنند، چه اتفاقی می‌افتد؟

هر گاه دو طرف، همسایه ها، اقوام، کشور‌ها به هر دلیلی نتوانند با هم صحبت کنند، هر یک از طرفین برای دیگری به طور همزمان تبدیل به مافوق بشر می‌شوند که قادر به هر کاری است. در این صورت، یک ایران مافوق بشر می‌تواند در عرض چند هفته سلاح هسته‌ای بسازد و تحویل دهد، نیرو‌های محور مقاومت را برای انجام ماموریت هایش در هر جایی تقویت و امپراتوری‌های قدرتمند ایرانی دوران یونان و روم را بازسازی کند.

از سوی دیگر، ایالات متحده مافوق بشر نیز می‌تواند سیاست مداخله در رویداد‌های ایران را به شکل دیگری ادامه دهد. در یک سطح، سیاستمداران تهران و واشنگتن به دنبال اجتناب از جنگ ایران و آمریکا هستند. ایران نمی‌خواهد جنگ بزرگ، اوضاع را در این کشور به‌هم ریزد و در واشنگتن، هر دو رئیس جمهور دموکرات و جمهوری خواه می‌دانستند که «جنگ احمقانه دیگر» در خاورمیانه یک بازنده سیاسی به همراه دارد.

در سال ۲۰۱۶، ترامپ در برابر چنین جنگ‌هایی مقاومت کرد و پیام او قدرتمند بود. اگرچه او به طرز احمقانه‌ای توافق هسته‌ای ایران را رها کرد و تهدیدی عجیب برای زدن «۵۲ مکان تاریخی» در ایران مطرح کرد، اما به وضوح شکی برای پرهیز از جنگ نداشت. زمانی که مشاور امنیت ملی‌اش او را به سمت رویارویی سوق داد، وی را اخراج کرد.

آیا نخست وزیر بنیامین نتانیاهو می‌خواهد ایالات متحده را وارد جنگ با ایران کند؟ به نظر می‌رسد که او در پی حفظ خود در قدرت است. جنگ‌ها اغلب با بیان اینکه هر دو طرف خواهان صلح هستند، آغاز می‌شود. اما محاسبات نادرست یا دست کم گرفتن طرف مقابل و اقدامات شخص ثالث می‌تواند کشوری را به سمتی سوق دهد که خود می‌داند ویرانگر است. لیمبرت در نهایت تاکید کرد که صحبت با جمهوری اسلامی سخت خواهد بود، اما اگر بتواند هر دو طرف را از مسیر فاجعه دور نگه دارد، ارزش دارد.